Kao što sam i pisao, TV 1000 je protekli vikend namenila promociji horor filmova. hororfilmovi.blog.rs donose vam kratak pregled dva filma koja su zatvorila ovaj filmski maraton.

Body Snatchers (1993)

Režija: Abel Ferrara

Scenario: Stuart Gordon, Dennis Paoli, Nicholas St. John, Raymond Cistheri i Larry Cohen po noveli “The Body Snatchers” Jacka Finneya

Uloge:

Gabrielle Anwar …………………… Marti Malone

Terry Kinney ……………………… Steve Malone

Billy Wirth ………………………… Tim Young

Christine Elise ……………………... Jenn Plat

R. Lee Erney ……………………….. general Plat

Forest Whitaker ……………………. major Collins

Meg Tilly …………………………... Carol Malone

Reilly Murphy ……………………… Andy Malone

Radnja:
Tinejdžerka Marti Maloun putuje tokom njenog letnjeg raspusta sa ocem, inspektorom EPA-e Stivom, maćehom Kerol i mladjim polubratom Endijem u vojnu bazu gde će njen otac vršiti inspekciju toksičnog otpada. Na benzinskoj pumpi, u WC-u preplaši je vojnik koji je savetuje da ne spava, zato što vas se oni dokopaju dok spavate.  U bazi se sprijatelji sa Džen Plat, ćerkom generala Plata koji komanduje bazom i pilotom helikoptera Timom Jangom. Marti i njen otac primate da se ljudi ponašaju čudno i ubrzo saznaju da vanzemaljci kloniraju ljudska bića u toj bazi i osvajaju planetu Zemlju.

Moj osvrt:
Imao sam tu sreću da pogledam jedan od najkultnijih horor filmova “Invasion of Body Snatchers” iz 1956. godine, pa da ga uporedim i sa ovom verzijom koja nije rimejk, mada je scenario dosta sličan. U svakom slučaju, tema je ista – invazija vanzemaljaca koji kloniraju ljude i preuzimaju planetu – dok je radnja malo izmenjena. Original je svakako remek-delo, mogu misliti kakvu je paranoju izazvao kada se pojavio. Ovaj film u mnogome podseća na njega, ima zanimljivih scena i ono što je novitet je jezivi zvuk koji klonirani vanzemaljci ispuštaju. U svakom slučaju ova verzija je sa dosta više akcije i apokaliptičan je, dok u originalnom filmu čini se da ipak ima nade za spas čovečanstva. Nije loše ali ipak preporučujem "Invasion of Body Snatchers" iz 1956. godine. 

Ocena:

Zanimljivo:

Novela Džeka Finija "The Body Snatchers" bila je osnova za nekoliko filmova:

- "Invasion of the Body Snatchers" iz 1956. godine 

- "Invasion of the Body Snatchers" iz 1978. godine

- "Body Snatchers" iz 1993. godine

- "Invasion" iz 2007. godine sa Nikol Kidmen i Danijelom Krejgom (poslednji Džejms Bond) u glavnim ulogama 

Alien: Resurrection (1997)

Režija: Jean-Pierre Jeunet

Scenario: Joss Whedon, Dan O'Bannon, Ronald Shusett

Uloge:

Sigourney Weaver ………………………. Ellen Ripley

Winona Ryder …………………………… Annalee Call

Dominique Pinon ………………………... Vriess

Ron Perlman …………………………….. Johner

Gary Dourdan …………………………… Christie

Kim Flowers …………………………….. Sabra Hillard

Den Hedaya ……………………………… General Martin Perez

Michael Wincott …………………………. Frank

Radnja:
200 godina nakon završetka iz trećeg dela, kompanija uspeva da vaskrsne Ripli kroz proces kloniranja i naučnici su uspešno izvadili Kraljicu iz nje. Medjutim, Riplina DNK se izmešala sa Kraljičinom i ona počinje da razvija odredjene karakteristike vanzemaljca. Naučnici počinju da uzgajaju vanzemaljce ali oni ubrzo uspevaju da se oslobode. Ubrzo zenomorfi pomahnitalo jure brodom koji je na putu ka Zemlji. Kraljica radja smrtonosnu novu vrstu vanzemaljca, koji bi mogao da dovede do propasti cele ljudske rase. Ripli i banda svemirskih pirata moraju da zaustave brod pre nego što dospe na Zemlju.

Moj osvrt:
Retki su serijali koji imaju kvalitet a to «Alien» svakako jeste! Prvi deo je jedan od najboljih horor filmova ikad, ostali su ne puno lošiji. Tako je i četvrti iz serijala «Alien: Resurrection» film kome ne nedostaje napetost, akcija, adrenalin. Jedan od meni najomiljenijih filmskih likova Ripli, koju glumi Sigurni Viver, i ovde je noćna mora za jedne od najmoćnijih stvorenja u univerzumu – surove vanzemaljske stvorove koji ubijaju čisto radi ubijanja. Glumačka postava je na nivou: Sigurni Viver, Vinona Rajder u ulozi ženskog «Bišopa» , omiljeni negativac Ron Perlman. Ovaj film poseduje sve što i prethodnici iz ovog serijala: klaustrofobični ambijent, žestoku borbu za opstanak, zanimljive likove ali i neke novitete, kao što su kloniranje i hibridnu vrstu vanzemaljca i čoveka. Dakle, «Alien: Resurrection» je film iz kategorije «obavezno pogledati».

Ocena: 

režija: John Carpenter

scenario: Bill Lancaster po priči John W. Campbell Jr.

uloge:

Kurt Russell ……………………….. R.J. MacReady

Wilford Brimley …………………… dr Blair

T.K. Carter ………………………… Nauls

David Clennon …………………….. Palmer

Keith David ………………………... Childs

Richard Dysart …………………….. dr Copper

Charles Hallahan ………………….. Vance Norris

Peter Maloney ……………………... George Bennings

Richard Masur …………………….. Clark

Donald Moffat …………………….. Garry

Joel Polis …………………………… Fuchs

Thomas G. Waites ………………….. Windows

Radnja:

Američku naučnu ekspediciju u smrznutim divljinama južnog pola prekida grupa naizgled poludelih Norvežana loveći i pucajući u psa. Helikopterska potera za psom se završava padom, ne ostavljajući objašnjene te potere jer ginu putnici u helikopteru. Tokom noći, pas mutira i napada preostale pse u kavezu i članovi tima to istražuju. Tim ubrzo shvata da vanzemaljska životna forma sa sposobnošću preuzimanja tela je slobodna i ne znaju ko je od njih već preuzet.

Palmerova imitacija 

R.J. MacReady 

Nauls, R.J. MacReady i Garry

R.J. MacReady

Moj osvrt:

Jednostavno “The Thing” je film koji svaki ljubitelj horora MORA da pogleda. Kultni klasik iz 1982. u fantastičnoj režiji Džona Karpentera je remek-delo horor žanra. Ne bih želeo da Vam pokvarim utisak i zato neću puno otkrivati, ali atmosfera u filmu je neverovatno dočarana i priča je maestralno ispričana.

Južni pol, sneg, istraživačka baza, snežna oluja, grupa ljudi koja čim otkrije za vanzemaljski oblik života koji preuzima i klonira ljudske i životinjske oblike postaje nepoverljiva i sumnjičava prema svakome, efekti kao što su paukolika glava ili reanimacija jednog od istraživača – sve je odlično odradjeno. A šta tek reći o paranoji koja zahvata ceo istraživački tim? Kurt Rasel odličan, ali i ostala glumačka ekipa na nivou.

Dakle, da sumiram, ako niste već odgledali ovaj film, onda to svakako učinite što pre. Ja sam ga sinoć pogledao po ko zna koji put i to na kablovskoj TV 1000 ali nažalost koliko vidim danas nema reprize.

Takodje, pošto je na TV 1000 u toku vikend horora i naučne fantastike evo i programa za danas:

12:00 Dan nezavisnosti

14:20 Fantastični

16:00 Dani slave

18:00 Grad izgubljene dece

20:00 Osmi putnik 4: vaskrsnuće

22:00 Kradljivci tela

Ocena:

Zanimljivo:

The Ultimate The Thing Fan-Site: www.outpost31.com

Napomena:

Sve slike su preuzete sa sajta www.outpost31.com

Hičkokova (Hitchcock) remek-dela 60-ih:

Još jedan režiser neizvesnih trilera Alfred Hičkok (Alfred Hitchcock), čiji je prvobitni nemi film The Lodger (1926) istraživao horor teme, snimio je svoj najstrašniji film preko 30 godina kasnije, na  početku dekade.

Njegov film promenio je izgled svih horor filmova do tad. Čisti izvorni horor sada je bio pronadjen u tamnim senkama same ljudske duše – u psihopatskom transvestitskom poslovodji i majstoru prepariranja iz motela Bejts koga je odglumio Entoni Perkins (Anthony Perkins). Nisko-budžetni, crno-beli film Psycho (1960) može se smatrati “Gradjanin Kejn”-om (Citizen Kane) horor filmova, svojom složenom temom o Edipovom kompleksu i šizofreniji. Najslavnija scena je bila klasik ubistva pod tušem u kojoj heroina (Janet Leigh) biva divljački izbodena, uz nezaboravnu crtu obojenu violinom Bernarda Hermana (Bernard Herrmann). Ta scena još uvek pobudjuje pravi terror i film je uticao na sve naredne holivudske horor filmove – naročito kada je reč o podžanrovskim ‘slasher’ filmovima.

Hičkokovo naredno horor remek-delo bio je apokaliptični film studija Univerzal The Birds (1963) o invaziji obalskog gradića Bodega Bay jatima ptica. Razmažena naslednica (Tippi Hedren), njen potencijalni momak (Rod Taylor), njegova majka (Jessica Tandy) i školska učiteljica (Suzanne Pleshette) se bore sa brojnim napadima ptica. Tema ‘Čovek protiv prirode’ jureći mahnito, ostaje nerazjašnjena krajem filma.

Horor filmovi Romana Polanskog (Roman Polanski) iz 60-ih:

Poljski režiser Roman Polanski snimio je prvi film na engleskom jeziku, moćne i jezive britanske produkcije nazvan Repulsion (1965), prikazavši mladu, seksualno-poremećenu lepoticu (Catherine Deneuve) sa nestabilnim, iznenadnim napadima prividjenja i ludila u londonskom apartmanu.

Posle je Polanski režirao neočekivanu komediju o vampirima The Fearless Vampire Killers (1966) u kom je glumila njegova supruga Šeron Tejt (Sharon Tate) (inače, žrtva strašnih ubistava sledbenika Čarlsa Mensona).

Najveći komercijalni hit Romana Polanskog bila je njegova adaptacija najprodavanije knjige Ajre Levina (Ira Levin) Rosemary's Baby (1968) koji se usudio da pokaže borbu mlade trudnice (Mia Farrow) sa vešticama i djavolskim silama (otkrivene medju prijateljski nastrojenim starijim gradjanima Upper West Side-a na Menhetnu, koje je predvodila Oskarovka Rut Gordon (Ruth Gordon)), kulminirajući njenim porodjajem i majčinstvom djavoljeg deteta.

Zasluge Džordža Romera (George Romero): Kvartet zombie filmova

Džordž Romero, sada poznat kao Gospodar zombie filma, debitovao je kao režiser sa nisko-budžetnim, crno-belim, intenzivno-klaustrofobičnim nemilostivim kultnim klasikom Night of the Living Dead (1968), prekretničkim ‘splatter’ filmom o sveže umrlim, spotičućim leševima-zombijima koji su se vratili u život sa proždrljivom gladju za ljudskim mesom. Amaterski, alegorijski film snimljen za samo mesec dana prikazao je trule ljudske leševe kako hodaju sa raširenim rukama i ugrožavaju nekoliko preživelih koji traže sklonište u kolibi na pensilvanijskoj farmi. Do kraja filma, stanovnici otkrivaju da se zombiji mogu uništiti pucnjem u glavu – mada greškom pogadjaju Bena (Duane Jones) nakon njegove očajničke borbe za opstanak.

Romerovi najistaknutiji horor filmovi – njegova vizit karta – obuhvatila je njegovu trilogiju mrtvih (sada kvartet) o zombie mesožderima koji su hodali sporo i kruto (radi efekata mrtvačke ukočenosti):

·         Night of the Living Dead (1968) – ovaj prirodni film u dokumentarnom stilu, postavio je temelj celog horor podžanra (zombie filmovi sa ljudožderima koji tragaju za mesom), snimljen je u potpunoj i hrapavoj crno-beloj boji

·         Dawn of the Dead (1978) – nastavak ispunjen gore-om sa preživelima koji traže sklonište u napuštenom tržnom centru, sa daljom izopačenom kritikom kulture tržnog centra i mentaliteta koji nosi i sa legendarnom Piterovom (Ken Foree) izjavom: "Kada ne bude više mesta u paklu, mrtvi će hodati zemljom"; fim je doživeo uspešan rimejk Dawn of the Dead (2004) u režiji Zeka Snajdera (Zack Snyder)

·         Day of the Dead (1985) – o preživljavanju naučnika i vojnih oficira koji su izvodili eksperimente na zombijima u bunkeru da bi pronašli lek za kugu sve dok se zombiji ne pobune i

·         Land of the Dead (2005) – simbolična priča o “imanju i nemanju”, o eliti koja živi u odvojenim, luksuznim neboderima u gradu spremnom za borbu nazvanom Fiddler’s Green (kojim upravlja feudalni vladar Kaufman koga glumi Denis Hoper (Dennis Hopper)) gde su zaštićeni plaćenicima koji se bore sa zombie mesožderima i nižoj klasi koja živi u bedi

Zombie horor filmovi 30-ih i 40-ih i dalje do sadašnjosti:

Zombiji su ‘hodajući mrtvaci’, često sa raspadnutim mesom, koji su destruktivni, zli, lovci na ljudsko meso i gotovo neuništivi. Reč zombie potiče iz Bantu jezika iz Angole (n-zumbi znači duh ili duša preminulog) a zombiji (umešani u haićansku voodoo magiju) debitovali su u knjizi Viljema B. Sibruka (William B. Seabrook) The Magic Island. Može se raspravljati o tome da je hodanje u snu u nemačkom ekspresionističkom filmu The Cabinet of Dr. Caligari (1919) bilo jedan od prvih primera hipnotizujućeg, mesečarskog stanja sličnog onom koje su ispoljili zombiji.

Prvi pravi zombie film je režirao Viktor Halperin (Victor Halperin), bio je to nisko-budžetni film u produkciji UA White Zombie (1932), sa zvezdom filma Dracula (1931), Belom Lugošijem u ulozi Ubice Legendrea – zlog voodoo starešine, vrača i hipnotizera. On rukovodi haićansku šećeranu sa bezumnim zombie robovima i sklapa perverzan pakt radi kontrole i osvajanja duše buduće mlade (Madge Bellamy). Njegov nastavak ili produžetak bio je film Revolt of the Zombies (1936), sa još jednom izopačenom pričom, lošom glumom Dina Džegera (Dean Jagger) i bezuspešnom režijom.

Tokom ratnih godina, film King of the Zombies (1941) iz produkcije “Poverty Row”s' Monogram Studios-a, govorio je o padu aviona na udaljeno karipsko ostrvo sa sumnjivim nacističkim špijunom-doktorom (Henry Victor) i hordom zombija spremnih za oslobadjanje.

U Monogramovom filmskom nastavku B-produkcije Revenge of the Zombies (1943) (aka The Corpse Vanished), režisera Stiva Sekelija (Steve Sekely), Džon Karadin (John Carradine) glumio je nacističkog naučnika koji pravi armiju zombija u močvari Luizijane. Ovaj film je 1943. godine nominovan za Oskara u kategoriji “Best Scoring for a Dramatic Film”! [U oba filma glumio je Afro-Amerikanac Menten Morlend (Mantan Moreland) u stereotipnoj ulozi buljavog sluge koji je filmu davao komičnu notu.]

Jedan od boljih zombie filmova 40-ih bio je u produkciji RKO-a režisera Žaka Turnera (Jacques Tourneur) i producenta Vala Lutona (Val Lewton), atmosferični, inteligentan i jezivi film I Walked With A Zombie (1943), labavo zasnovan na noveli Jane Eyre. Najpoznatija scena-momenat bio je okršaj sa zlobnim zombie čuvarom (Darby Jones) u poljima šećerne trske Zapadne Indije. Monogramov film Voodoo Man (1944) reciklirao je Revenge of the Zombies (1943) i vratio Belu Lugošija u ulogu veštog voodoo gospodara doktora Marloua i Džona Karadina koji je glumio zaostalog slugu. Zombi podžanr oslabio je sredinom 40-ih iako je snimljeno nekoliko istaknutih naslova kao što su Ripablikov (Republic) dvanaestodelni serijal Zombies of the Stratosphere (1952), The Zombies of Mora Tau (1957) koji je producirao Sem Kacmen (Sam Katzman), Voodoo Woman (1957), i Hamerov The Plague of the Zombies (1966) – istaknut po realističnim zombie pogubljenjima u sekvenci sna.

Posle kasnih 60-ih Romerov prvi zombie film Night of the Living Dead (1968) inspirisao je mnoge druge mutirane primere u horor žanru:

·         The Plague of the Zombies (1966, UK), režija: Džon Giling (John Gilling), u produkciji Hammer Films-a, o voodoo kultu smeštenom u Kornvolu

·         Astro-Zombies (1967), ponovo sa Džonom Karadinom kao zlim gospodarom zombija koji oživljava leševe koristeći nadljudske moći

·         Voodoo Girl (1974) (aka Sugar Hill), u “blaxploitation” horor filmu

·         Phantasm (1979), sjajni nisko-budžetni horor film sa zlim paukolikim grobarom poznatom po imenu The Tall Man (Angus Scrimm), sa serijom nastavaka iz 1988, 1994. i 1998. godine

·         Night of the Zombies (1981), režija: Džoel Rid (Joel Reed)

· The Evil Dead (1982), režija: Sem Raimi (Sam Raimi); blistava trilogija gore-komedije sa rimejkom Evil Dead II (1987) i nastavkom Army of Darkness (1992)

·         Lifeforce (1985), režija: Toub Huper (Tobe Hooper), naučno-fantastični film o zombijima koji su preplavili London

·         Re-Animator (1985), zasnovan na delu H.P. Lovecraft-a

·         The Return of the Living Dead (1985), režija: Den O’Benon (Dan O'Bannon), koji su pratili nastavci Return of the Living Dead Part II (1988) Kena Viderhorna (Ken Wiederhorn), Return of the Living Dead 3 (1993) Brajana Juzne (Brian Yuzna), The Return of the Living Dead 4: Necropolis (2005) sa Piterom Kojotijem (Peter Coyote) u glavnoj ulozi i The Return of the Living Dead 5: Rave to the Grave (2005) takodje sa Kojotijem.

·         The Serpent and the Rainbow (1987), režija: Ves Krejven (Wes Craven), zasnovan na autobiografskom romanu istog naziva Vejda Dejvisa (Wade Davis) o istraživaču sa Harvarda poslatom na Haiti da istraži vuduizam i drogom stvorene zombije

·         Zombie High (1987), sa Virdžinijom Medsen (Virginia Madsen) 

·         Pet Sematary (1989), zasnovan na knjizi Stivena Kinga (Stephen King), sa nastavkom iz 1992. godine, sa karakterističnim demonskim oživljavanjem mrtvih

·         Night of the Living Dead (1990), nova verzija originala (sa značajnim promenama Barbarinog karaktera i unapredjenom proukcijom, dizajnom i šminkom), bazirana na obnovljenom scenariju (izvršnog producenta Romera) i snimljena u boji sa čarobnjakom šminke i Romerovim ekspertom specijalnih efekata u oba NOTLD nastavka Tomom Savinijem (Tom Savini) koji je i debitovao kao režiser

·         Voodoo Dawn (1990) (aka Strange Turf), režija: Stiven Firberg (Steven Fierberg), adaptacija horor novele Džona Rusoa (John Russo) koji je bio scenarista filma Night of the Living Dead

·         The Dead Hate the Living (1999), debitantski film pisca i režisera Dejva Parkera (Dave Parker)

·         I, Zombie (1999), prvi film koji je producirao horor magazine Fangoria

·         Resident Evil (2002), režija: Pol W.S. Anderson (Paul W.S. Anderson), ali u originalu režiran od strane Džordža Romera (George Romero), snimljen po popularnoj video igrici i sa brojnim “Alisa u zemlji Čudesa” pregledima; snimljeni su i nastavci Resident Evil: Apocalypse (2004) i Resident Evil: Extinction (2007)

·         28 Days Later (2002), naučno-fantastični horor film smešten u London koji je preplavljen poludelim, obolelim zombijima i nastavak iz 2007. godine 28 Weeks Later

·         Dawn of the Dead (2004), rimejk koji je snimio Zek Snajder (Zack Snyder – njegov debitantski film)

·         Shaun of the Dead (2004), horor komedija režisera Edgara Rajta (Edgar Wright), sa glumcem i koscenaristom Sajmonom Pegom (Simon Pegg), o dvojici londonskih lenština koji doživljavaju invaziju zombija

·         Undead (2005, Aus.), nisko-budžetni nezavisni film koji je ujedno i ozbiljan film i parodija

Nastaviće se...

Napomena:

Ovaj sjajan tekst koji pruža detaljan uvod u istorijat snimanja horor filmova pronašao sam na sajtu www.filmsite.org i predstaviću ga u više delova. Ovaj opširan tekst sam sam preveo sa engleskog tako da je moguće da ima i nekih grešaka