Andre de Toth snimio je 1953. godine remake filma "Mystery of the Wax Museum" iz 1933. godine. "House of Wax" je rani primer 3-D filma iz 50-ih, iz perioda opšteg ludila koje je zahvatilo američku kinematografiju koja je postala prosto opsednuta tom tehnikom. De Toth je imao sreće da angažuje Vincenta Pricea za glavnog glumca koji igra profesora Henryja Jarroda, vajara čiji poslovni partner u cilju brze zarade planira da podmetne požar u njegovoj radionici i na ime osiguranja voštanih figura dođe do novca. Jarrod se protivi toj zamisli i dolazi u sukob s njim iz koga izvlači deblji kraj - njegovi "prijatelji" kako naziva svoje kreacije nestaju u plamenu, a sam preživljava s teškim opekotinama, osakaćenog tela i unakaženog lica. Jarrod nalazi pomoćnike i otvara novi muzej voštanih figura, ali ovoga puta za modele bira svoje savremenike.
Sem Pricea, od poznatih glumaca pojavljuje se i Charles Bronson koji igra jednog od pomoćnika profesora Jarroda, ali to mu je jedan od ranih radova i on glumi pod pravim imenom i prezimenom Charles Buchinsky.
Ovaj istinski horor klasik morao bi da pogleda svaki iskreni ljubitelj žanra. On prosto ima mnogo kvaliteta kakvih danas manjka među horor filmovima. Vreme i mesto odigravanja radnje je idealno i veoma verno preneto na platno, a u vezi s tim su i sjajni i scenografija i kostimografija. Priceov izgled je za to vreme sasvim zadovoljavajući, njegovo unakaženo lice i ruke su odlično odrađeni. Scenario je svakako najjači deo filma, jer sama priča jeste morbidna, ali zanimljiva i zabavna, a njena grozota ne leži u hektolitrima krvi, komadanju tela i sl. gadostima. Price je odličan u ulozi poludelog umetnika koji postaje opsednut namerom da nađe odgovarajući model za figuru Marije Antoanete. Film obiluje i scenama vrištanja što je bilo osnovno obeležje ovih starih filmova i što pruža poseban ugođaj prilikom gledanja.
Iako je vernim čitaocima ovog bloga poznato da obožavam filmove Vincenta Pricea, mislim da nisam subjektivan u pohvalama "House of Wax".
